โรเบิร์ต วอล์กเกอร์ที่ปรึกษาอาวุโสของโดนัลด์ ทรัมป์ ว่าที่ประธานาธิบดีสหรัฐฯ กล่าว ว่า การวิจัยสภาพอากาศที่ดำเนินการใน NASA นั้น “ถูกทำให้เป็นประเด็นทางการเมืองอย่างหนัก” สิ่งนี้ทำให้เขาแนะนำให้ถอนเงินทุนสำหรับการวิจัยสภาพภูมิอากาศที่ NASA คำกล่าวอ้างของวอล์คเกอร์มาพร้อมกับการประชดประชัน ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา วิทยาศาสตร์ภูมิอากาศได้กลายเป็นประเด็นทางการเมืองอย่างมาก แต่มันเป็นพรรคพวกที่มีอุดมการณ์ซึ่งตัดมาจากเสื้อผ้า
แบบเดียวกับวอล์คเกอร์ที่ออกแบบสถานการณ์ที่แตกแยกเช่นนี้
เชื่อหรือไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเคยเป็นประเด็นสองฝ่าย ในปี 1988 จอร์จ เอช ดับเบิลยู บุช จากพรรครีพับลิกันให้คำมั่นว่าจะ “ต่อสู้กับปรากฏการณ์เรือนกระจกด้วยผลกระทบจากทำเนียบขาว”
นับตั้งแต่วันที่นักอนุรักษ์นิยมและพวกเสรีนิยมเดินจับมือกันเพื่ออนาคตของสภาพอากาศที่ปลอดภัยยิ่งขึ้น ระดับของวาทกรรมสาธารณะก็แย่ลง
การสำรวจประชาชนสหรัฐในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าพรรคเดโมแครตและพรรครีพับลิกันมีทัศนคติและความเชื่อเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ห่างกันมากขึ้น
ตัวอย่างเช่น เมื่อถูกถามว่านักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เห็นด้วยกับภาวะโลกร้อนหรือไม่ การรับรู้ฉันทามติในหมู่สมาชิกพรรคเดโมแครตเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ในทางตรงกันข้าม ฉันทามติที่รับรู้ในหมู่พรรครีพับลิกันอยู่ในภาวะชะงักงันประมาณ 50%
ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 กลุ่มนักคิดหัวอนุรักษ์นิยมผุดขึ้นมาในประเด็นนี้ องค์กรเหล่านี้เป็นองค์กรที่ส่งเสริมอุดมคติแบบอนุรักษ์นิยม เช่น ตลาดเสรีที่ไม่มีการควบคุมและรัฐบาลที่มีข้อจำกัด
เป้าหมายของพวกเขาคือการชะลอการควบคุมของรัฐบาลเกี่ยวกับอุตสาหกรรมที่ก่อให้เกิดมลพิษ เช่น บริษัทเชื้อเพลิงฟอสซิล กลยุทธ์หลักของพวกเขาคือการตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ภูมิอากาศ
การใช้หนังสือ บทบรรณาธิการในหนังสือพิมพ์ และการปรากฏตัวทางสื่อต่างๆ อย่างต่อเนื่อง พวกเขาสร้างข้อมูลที่ผิดจำนวนมากเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ภูมิอากาศและนักวิทยาศาสตร์
กลุ่มความคิดอนุรักษ์นิยมได้รับความช่วยเหลือจากการระดมทุนขององค์กรจากอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงฟอสซิล ซึ่งเป็นหุ้นส่วนที่ Naomi Oreskes อธิบายในบทกวีว่าเป็น “พันธมิตรที่ไม่บริสุทธิ์”
ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา องค์กรอนุรักษ์นิยมที่ได้รับเงินทุน
จากองค์กรได้เติบโตอย่างแพร่หลายมากขึ้นในการเผยแพร่ข้อมูลที่ผิดโพลาไรซ์เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้รับเงินทุนจากองค์กร
การเมืองฉันทามติทางวิทยาศาสตร์
โรเบิร์ต วอล์คเกอร์ยังหยิบยกหัวข้อข้อตกลงระหว่างนักภูมิอากาศวิทยา ฉันทามติทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับภาวะโลกร้อนที่เกิดจากมนุษย์เป็นหัวข้อที่ฉันค่อนข้างเกี่ยวข้องอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
ในปี 2013 ฉันเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ วิเคราะห์เอกสารภูมิอากาศที่ ผ่านการตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญเป็นเวลา 21 ปี เราพบว่าในบรรดาเอกสารที่ระบุจุดยืนเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนที่เกิดจากมนุษย์นั้น 97% รับรองฉันทามติ
บทความที่เป็นเอกฉันท์ 97% ของเราได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ไม่หยุดหย่อนโดยวุฒิสมาชิกพรรครีพับลิกัน กลุ่มความคิดฝ่ายขวา สมาชิกสภาคองเกรสของพรรครีพับลิกัน และบล็อกที่ขัดแย้งกันซึ่งส่งเสริมวาระการประชุมแบบอนุรักษ์นิยม
สิ่งนี้ทำให้เราตีพิมพ์เอกสารติดตามผลที่สรุปผลการศึกษาต่างๆ มากมายให้เป็นฉันทามติ การสำรวจและการวิเคราะห์จำนวนหนึ่งพบว่าข้อตกลงทางวิทยาศาสตร์ประมาณ 90% ถึง 100% เกี่ยวกับภาวะโลกร้อนที่เกิดจากมนุษย์ โดยมีการศึกษาหลายชิ้นที่ลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ 97%
การตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับฉันทามติทางวิทยาศาสตร์นั้นเป็นส่วนสำคัญของกลยุทธ์เชิงอนุรักษ์นิยมในการทำให้การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแตกขั้ว คำพูดที่ชัดเจนของกลยุทธ์นี้มาจากบันทึกที่น่าอับอายซึ่งร่างโดย Frank Luntz นักยุทธศาสตร์ของพรรครีพับลิกัน เขาแนะนำให้พรรครีพับลิกันชนะการอภิปรายสาธารณะเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับฉันทามติทางวิทยาศาสตร์:
ผู้ลงคะแนนเชื่อว่าไม่มีฉันทามติเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนในชุมชนวิทยาศาสตร์ หากสาธารณชนเชื่อว่าประเด็นทางวิทยาศาสตร์ได้รับการยุติแล้ว มุมมองของพวกเขาเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนก็จะเปลี่ยนไปตามนั้น ดังนั้น คุณต้องทำให้การขาดความแน่นอนทางวิทยาศาสตร์เป็นประเด็นหลักในการโต้วาทีต่อไป
พรรคอนุรักษ์นิยมปฏิบัติตามคำแนะนำที่ขับเคลื่อนโดยการวิจัยตลาดจาก Luntz หนึ่งในข้อโต้แย้งที่พบบ่อยที่สุดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในความคิดเห็นเชิงอนุรักษ์นิยมคือ ” ไม่มีฉันทามติ “
ความพากเพียรของพวกเขาได้รับผลตอบแทน ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างการรับรู้ของสาธารณชนเกี่ยวกับฉันทามติและฉันทามติ 97% ที่เกิดขึ้นจริงในหมู่นักวิทยาศาสตร์ด้านสภาพอากาศ (แม้ว่าข้อมูลใหม่จะบ่งชี้ว่าช่องว่างฉันทามติกำลังจะปิดลง)
ในกราฟต่อไปนี้ ซึ่งนำมาจากการวิจัยของฉันเองเกี่ยวกับการรับรู้ของสาธารณชนเกี่ยวกับฉันทามติ แกนนอนคือตัวชี้วัดของอุดมการณ์ทางการเมือง โดยมีพวกเสรีนิยมอยู่ทางซ้ายและอนุรักษ์นิยมอยู่ทางขวา
ความชันในเส้นโค้งแสดงภาพโพลาไรเซชันของการรับรู้สภาพอากาศ ในขณะที่การรับรู้ฉันทามตินั้นต่ำกว่าสำหรับกลุ่มอนุรักษ์นิยมมากกว่า แต่ก็มีช่องว่างที่สำคัญระหว่างฉันทามติที่รับรู้กับความเป็นจริง 97% แม้แต่ในหมู่พวกเสรีนิยม
“ช่องว่างฉันทามติเสรีนิยม” นี้มีปัจจัยร่วมสองประการ: การขาดความตระหนักในฉันทามติ 97% หรือผลกระทบของข้อมูลที่ผิด
